بسم الله الرحمن الرحیم

ِ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ ﴿۱﴾

اللَّهُ الصَّمَدُ ﴿۲﴾

لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ ﴿۳﴾

وَلَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُوًا أَحَدٌ ﴿۴﴾

بگو او خدایی ست که یکتاست

خدایی که بی نیاز است

نزاد و زاده نشد

و هیچگاه برای او شبیه و مانندی نبوده

برام جالبه توی این سوره خدا با اسم صمد توصیف شده ... 

ما که اینهمه نماز میخونیم مگه میدونیم صمد یعنی چی ؟

چیزی که معروفه اینه که یعنی بی نیاز 

 یعنی بی نیازی که همه نیازمند ها از اون کمک میخوان ... 

بعضی وقت ها برام جالبه مثلا کسی که کافر هست 

و کفر خودشو ابراز هم میکنه بازم به خدا قسم میخوره ...

ببینید کافر هست اما برای باور کردن حرفاش از اسم خدا کمک میگیره

 و از اسم خدا میخواد کمکش کنه ...

صمد یعنی آقایی که وقتی ازش کمک میخوای بزرگواری میکنه و می بخشه

صمد شخص بزرگیه که در متنهای عظمت هست 

 کسی بر تر از اون نیست ، پناه همه مردم توی سختی هاست 

 کسی که همیشه همه جا هست در آینده هست در گذشته هست در زمان حال هم هست ! 

نه میخوابه نه گرسنه میشه و نه تشنه  

اما همه گرسنه ها و تشنه ها رو درک میکنه و به حال همه آگاه هست ... 

خدا هیچوقت هیچ تغییری نمی کنه ، هیچ شریکی نداره و هیچی هم براش مخفی نمی مونه ...

 از همه چی خبر داره و هیچ جایی نیست که اون نباشه 

یه نامه ای بود از امام حسین (ع) که در جواب نامه ای بود که اهل بصره فرستاده بودند

 و از معنی صمد سوال پرسیده بودند که توی مجمع البیان اگه اشتباه نکنم جلد ۱۰ میشه پیداش کرد

 و این نامه ست :

بسم اللّه الرحمن الرحیم

اما بعد، در قرآن مجادله و گفتگو بدون آگاهى نکنید

 چرا که من از جدم رسول اللّه شنیدم مى فرمود:

هر کس بدون علم، درباره قرآن سخن بگوید

 باید در محلى از آتش که براى او تعیین شده جاى گیرد

 خداوند خودش صمد را تفسیر فرموده است:

 لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً أَحَدٌ: هرگز نه زاد، و زاده نشد، و أحدى مانند او نیست ...

 آرى، خداوندِ صمد ، کسى است که موجود جسمانى مانند:

 فرزند و سایر اشیاى مادى که از مخلوقات به وجود مى آیند، از وى متولد نمى شود

 نه اشیاى لطیف از او متولد شده

 و نه عوارضى همچون خواب و بیدارى 

و تفکر واندوه و حزن و شادى و خنده و گریه و خوف و رجاء

 و تمایل و بى میلى و گرسنگى و سیرى بر او عارض مى شود .