وَإِذَا سَأَلَکَ عِبَادِی عَنِّی
فَإِنِّی قَرِیبٌۖ
أُجِیبُ دَعۡوَةَ ٱلدَّاعِ إِذَا دَعَانِۖ
فَلۡیَسۡتَجِیبُوا۟ لِی وَلۡیُؤۡمِنُوا۟ بِی
لَعَلَّهُمۡ یَرۡشُدُونَ
[سوره البقرة 186]
وَإِذَا سَأَلَکَ عِبَادِی عَنِّی
فَإِنِّی قَرِیبٌۖ
أُجِیبُ دَعۡوَةَ ٱلدَّاعِ إِذَا دَعَانِۖ
فَلۡیَسۡتَجِیبُوا۟ لِی وَلۡیُؤۡمِنُوا۟ بِی
لَعَلَّهُمۡ یَرۡشُدُونَ
[سوره البقرة 186]
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
أَرَأَیْتَ الَّذِی یَنْهَى ﴿۹﴾
عَبْدًا إِذَا صَلَّى ﴿۱۰﴾
أَرَأَیْتَ إِنْ کَانَ عَلَى الْهُدَى ﴿۱۱﴾
أَوْ أَمَرَ بِالتَّقْوَى ﴿۱۲﴾
أَرَأَیْتَ إِنْ کَذَّبَ وَتَوَلَّى ﴿۱۳﴾
أَلَمْ یَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ یَرَى ﴿۱۴﴾
سوره علق رو حفظ می کردم یه دفعه با این آیات رو به رو شدم
دیگه چشمام پر اشک شده بود
من که حدود یه سال بود ناراحت و آزرده بودم از اینکه کسی که زورم بهش نمیرسه
داره به کاری امر میکنه منو که نمی تونم و نباید انجام بدم و بخاطر خدا هم انجام نمیدم
یه دفعه خدا این کلام وحی رو میاره تو قلبم و ذهنم
خدا خودش میگه اگه کسی رو دیدی که بنده ای که در حال انجام یه کار خیر هست رو از اون کار نهی می کنه
به من خبر بده ! خودش میگه تو خودت میدونی که هم تو رو میبینم و هم اونو
دیگه با خوندن یه همچین سوره ای به نظرم نیازی نیست به سجده واجبه رسید
همینجا باید برای شکر رحمت خدا سجده کرد